
Een geslaagde actie van zowel Spangenaren als Groningen Fanatics, en een puntendeling, een evenwicht die deze niet onaantrekkelijke wedstrijd goed weergaf. En met dat puntje kunnen we leven, het maakte de terugreis van 250 kilometer in ieder geval niet vervelend.
Aan het begin van het weekend werd de actie al voorbereid. Met andere supportersgroeperingen werd een tekst afgesproken. Meer daarover leest u HIERRR.
15.000 euro?! OP JE MUIL, GAUW!
Afijn, zondagochtend brak aan. Met een middagwedstrijd en een lange rit naar het hoge noorden voor de boeg was de verzameltijd redelijk vroeg te noemen. Maar wij klagen niet. Weet je waarom niet? Omdat we gewoon weer Eredivisie spelen! 😉 #dailyreminder #heerlijkwakkerworden
Doordat de dag begon met koffie in plaats van bier ontstonden er filosofische gesprekken van hoog niveau:
Toch maar tijd om gewoon aan het bier te gaan.
Tijdens een rook/pispauze was het heel aardig van Marco Borsato om ons gedag te komen zeggen.
FC Groningen was ook heel aardig. Gewoon bier in het uitvak. Goed bezig.
Van diverse Spartanen kwamen wel geluiden dat het fouilleren overdreven grondig gebeurde, en dat de stomste voorwerpen achtergelaten moesten worden. Maar er waren ook genoeg Spartanen die na een paar klopjes tegen de broekzakken aan vrijwel meteen door konden lopen. Het dus maar net wie je voor je hebt. Sommige stewards zijn paniekerig en zien achter elke aansteker een terreurdreiging, anderen zijn stukken relaxter en hoeven niet aan onnodig vertoon te doen. Dit heb je nagenoeg overal. Ook op Het Kasteel zelf.
Maargoed, er werd door onder andere ons dus niet meegewerkt aan de choreografie van het bondsfeestje.
United we stand.
En nog even een mooi stukje timing in Nijmegen. 😀
De wedstrijd dan, in het kort: Het zal natuurlijk weer eens niet, maar uiteraard was het een oud-Spartaan die scoorde — Mimoun Mahi bracht de thuisploeg op een 1-0 voorsprong in een voor de Groningers sterke beginfase. Maar als een duveltje uit een doosje kon Zakaria El Azzouzi uit de counter profiteren, en rondde hij dat zeer technisch en beheerst af voor de gelijkmaker. Daarna ging het behoorlijk tegen elkaar op. Groningen raakte de lat, Sparta raakte de lat. En met name in de slotfase hadden beide ploegen nog diverse kansen.
Het had vrij letterlijk allebei de kanten op kunnen gaan, maar het bleef dus bij een gelijkspel, wat terecht is gezien het grootste gedeelte van het wedstrijdbeeld. FC Groningen ondergaat wel duidelijk een stijgende lijn in verhouding met hun vorige wedstrijden, en speelden mogelijk hun beste wedstrijd tot nu toe. Het is een kwestie van tijd dat zij dus de nodige plaatsen zullen stijgen. Van Sparta kan gezegd worden dat het tot nu toe een redelijk constante factor in de middenmoot is. En da’s simpelweg een prettig gegeven.
Met name deze Spartaan is daar zeer dankbaar voor, en zou het liefst door de plexiwand heen willen morphen om de spelers de handen te schudden.
Een degelijke wedstrijd van beide kanten. De enige die eigenlijk voor lul stond op deze mooie zondagmiddag was het heerschap Nijland. Nadat Paul Pogba niet in de videosmeekbede van de directeur trapte, dacht hij dan in ieder geval broer Mathias te spotten. 😛
Anywaytjes, de 350 meegereisde Spartanen vonden hun weg terug naar Rotterdam en omstreken, en maken wij ons al helemaal op voor het treffen, aanstaande zondag om half 1, op Het Kasteel, tegen NEC. Tot dan.